+ من بـآر دآرم !
بآید زودتر از اینهآ می گفتـم
همـآن بوســهـ
- کــهـ نـکـردی -
کآر خـودش رآ کـرد !
بـآرت رآ ، دآغت رآ …
در دلـم گذاشـت !
پـای بـودن ؛ نـبـودی !
چهـ انتظآر مـحآلـی …
وقتی پـآی بـودن خـودم گچی ست !
اشـکآلی نـدارد !
تـآ همیشـهـ می فـهمم …
بـآرت رآ ، دآغت رآ … خـودم بـزرگــــ می کنـم !
+ رفتنت … نبودنت …
نــ ـ ـآمردیت…
هیچکدوم اذیتم نکرد و وآسم سوآل نشد …
فقط یهـ بغض دارهـ خفم میکنه !
مگهـ چهـ جوری نگــآت کرد کهـ تنهام گذاشتی ؟
+ رقیب من !
تو می دآنی
آن نــآزنین یارت
ــ عشق نآفرجآم من ــ
هر نیمهـ شب در خوآب من پرسهـ می زند ؟!
کهـ هر شب سر همآن قرآر همیشگی
می آید و من از ترس خیــآنت از خوآب می پرم ؟!
+ بــاور کــنــ خـیـلـی حــرفـ اسـتــ
وفـآدار دسـتــهـآیـــی بـآشـی
کـهـ یــکــ بـــآر هـــم لــمــسـشــآنـــ نــکــردهـ ایــ . . .
+ امتــدادِ بــآزوانَـت… مـی شـود انتهـــآی دل سپــردگـــی…
"" معاشقه ""